rekenen werkw. Uitspraak: [ ˈrekənə(n) ] Afbreekpatroon: re·ke·nen Vervoegingen: rekende (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerekend (volt.deelw.) 1) volgens wiskundige regels met cijfers en getallen werken Voorbeelden: 'hoofdrekenen' , 'Toen ze vier was kon ze al een beetje rekenen.' 2) als prijs vragen voor i...
1) Aannemen 2) Achten 3) Aftrekken 4) Begrijpen 5) Berekenen 6) Beseffen 7) Blijken 8) Calculeren 9) Cijferen 10) Delen 11) Geven 12) Identificeren 13) Kennen 14) Machtsverheffen 15) Machtverheffen 16) Mededelen 17) Optellen 18) Ramen 19) Reken 20) Schatten 21) Tellen 22) Vermenigvuldigen 23) Veronderstellen 1) Aannemen 2) Achten 3) Basis schoolvak 4) Basisschoolvak 5) Berekenen 6) Beseffen 7) Calculeren 8) Cijferen 9) Deel van de wiskunde 10) Delen 11) Doen blijken 12) Doen weten 13) Gewoon maken 14) Identifceren 15) Leervak op school 16) Les 17) Mededelen 18) Omhoogbrengen en studeren 19) Oordelen 20) Optellen 
met as bedekken van het vuur (toon de herkomst via de etymologiebank)
sommen maken met getallen vb: zij kan heel snel rekenen
•(wiskundige) sommen maken •in rekening brengen, factureren.
tellen
tellen