rijen werkw. Uitspraak: [ 'rɛijə(n) ] Afbreekpatroon: rij·en Vervoegingen: ree (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gereeën (volt.deelw.) Zie ook: rijden 1 definitie...
1) Buurtschap van gilze 2) Gelederen 3) Plaats in Nederland 4) Plaats in Noord-Brabant 5) Rijvorming 6) Rotten 1) Gelederen 2) Rangen 
zeilmanoeuvre waarbij je steeds een klein eindje tegen de wind in vaart, om zich vervolgens weer een eindje terug te laten blazen. Bij het botslepen toegepast om de ondersim van het net in de grond te laten zakken en dan ook inrijen genoemd.