de ritus zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: ritussen 1) geheel van ceremoniële, gewoonlijk godsdienstige gebruiken 2) voorgeschreven wijze waarop een liturgische handeling verricht wordt Synoniemen: rite ritueel 
1) Wijze 2) Sacrale handeling 3) Activeren van de mythe 4) Ceremonie 5) Wijze van eredienst 6) Ceremonieel 7) Gewoonte 8) Gewijde handeling 9) Voorgeschreven kerkgebruik 10) Rite 11) Kerkelijke ceremonie 12) Kerkelijk gebruik 13) Ritueel 14) Plechtige handeling 15) Godsdienstig gebruik 16) Godsdienstige gebruiken 
geheel van rituele gebruiken
Voorgeschreven wijze van liturgisch handelen.
geheel van rituele gebruiken (toon de herkomst via de etymologiebank)
geheel van rituele gebruiken