schegge zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: scheg·ge Verbuigingen: scheggen (meerv.) Verbuigingen: scheggetje (verkleinwoord) 1) een schuinafstaande balk in de langsrichting van een schip Voorbeeld: '..omme de harde stormen ende sware zeen op dese custen doorgaens vallende aff te staen, wyders oock gemerckt 't galyot de Roode Vos na...
1) Wig 
scheg (toon de herkomst via de etymologiebank)
•een schuinafstaande balk in de langsrichting van een schip. •een schuinstaande balk aan de onderzijde onder de uitstekende hoeken van het boventafelement van een molen.