de stang zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ stɑŋ ] Verbuigingen: stangen (meerv.) 1) langwerpig dun metalen voorwerp Voorbeeld: 'op de stang van een herenfiets zitten' 2) op stang jagen ((iemand) boos maken) Synoniemen: baton roede staaf staf stok 6 definities...
1) Baton 2) Bit aan een paardentuig 3) Bout 4) Deel van een fiets 5) Deel van een gewei 6) Deel van een herenfiets 7) Deel van een hertengewei 8) Deel van een paardentoom 9) Gebit aan een paardentuig 10) Gebit aan paardentuig 11) Geweistok 12) IJzeren staaf 13) Lang stuk ijzer 14) Metalen spijl 15) Metalen staaf 1) Baton 2) Bout 3) Davit 4) Paardenbit 5) Perse 6) Roe 7) Roede 8) Schacht 9) Spijl 10) Staaf 11) Staak 12) Staf 13) Steng 14) Stok 15) Tralie 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Stang``] Zie Paardentuig
spijl (toon de herkomst via de etymologiebank)
•meestal metalen voorwerp in de vorm van een lange stijve cilinder. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
spijl
spijl
[Soldatentaal, 1914] iemand op stang rijden: iemand flink aanpakken, kwaad maken. Ik heb hem op stang: ik heb hem woedend gemaakt. Zie trens.