de stang zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ stɑŋ ] Verbuigingen: stangen (meerv.) 1) langwerpig dun metalen voorwerp Voorbeeld: 'op de stang van een herenfiets zitten' 2) op stang jagen ((iemand) boos maken) Synoniemen: baton roede staaf staf stok 
1) Verbindingsmiddel 2) Bit aan een paardentuig 3) Deel van een hertengewei 4) Schacht 5) Staf 6) Pers 7) Stalen staaf 8) Staaf 9) Stok 10) Lang stuk ijzer 11) Baton 12) Ronde staaf 13) Roede 14) Bout 15) Roe 16) Deel van een fiets 17) Tralie 18) Deel van een gewei 19) Deel van een herenfiets 20) Spijl 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Stang``] Zie Paardentuig
spijl
[Soldatentaal, 1914] iemand op stang rijden: iemand flink aanpakken, kwaad maken. Ik heb hem op stang: ik heb hem woedend gemaakt. Zie trens.
lange dunne staaf van metaal vb: het kind zat op de stang van zijn vaders fiets Synoniem: roe
•meestal metalen voorwerp in de vorm van een lange stijve cilinder. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
spijl
Een stang is een staaf van metaal of hout, roe, tralie. [basiswoordenlijst groep 4]