de strijdbijl zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ ˈstrɛidbɛil ] Afbreekpatroon: strijd·bijl Verbuigingen: strijdbijlen (meerv.) bijl om mee te vechten de strijdbijl begraven (vrede sluiten) Synoniemen: knoert 3 definities...
1) Aaks 2) Aks 3) Bijl 4) Blank wapen 5) Hellebaard 6) Krijgsbijl 7) middeleeuws wapen 8) Oorlogsbijl 9) Tomahawk 10) Wapen 11) Wapenbijl 1) Aks 2) Akst 3) Hellebaard 4) Oorlogsbijl 5) Tomahawk 6) Wapen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Strijdbijl, Strijdhamer, Strijdknods``] Oude wapens vooral in de middeleeuwen gebruikelijk en wier vorm genoegzaam door het wortelwoord wordt aangewezen
Een strijdbijl is een bijl die ontworpen is voor gebruik als gevechtswapen, dit in tegenstelling tot de gebruiksbijl. De strijdbijl heeft een lager gewicht en het blad is anders dan bij de gebruiksbijl. Het is platter en gewoonlijk halvemaanvormig. Een misvatting is dat (sommige) strijdbijlen een dubbele kling zouden hebben. Dat was niet het geval...