de stuit zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ stœyt ] Verbuigingen: stuiten (meerv.) onderste stuk van je ruggengraat Synoniemen: kruis anatomie staartstuk Spreekwoorden en zegswijzen • tegen de borst stuit en (=ergens zwaar moeite mee hebben / met tegenzin ondervinden) Naar de spreekwoorden 6 definities...
1) Achterste stop 2) Benedenrug 3) Bochel 4) Boterham 5) Broodje 6) Bult 7) Deel van de rug 8) Deel van de ruggengraat 9) Deel van de wervelkolom 10) Deel van een grendel 11) Deel van een skelet 12) Gedeelte van de rug 13) Grote hoeveelheid 14) Heiligbeen 15) Homp brood 16) Hoop overgebleven hooi 17) Langwerpig broodje 1) Bochel 2) Broodje 3) Bult 4) Mesthoop 5) Poos 6) Staartstuk 
achterste (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [anatomie] onderste gedeelte van de rug ter hoogte van het stuitbeen.
achterste
1> verdikt berghout aan kop en/of kont. Ook stuis, boeghout, of soms ook stoothout genoemd. - Stuiten zijn voornamelijk bekend van skûtsjes [ nr.7 in afbeelding ] en tjalken, maar ook snikken, bokken, pakschuiten hadden ze en er is zelfs een enkele klipperaak of klipper met stuiten op het achterschip. Gerelateerde term: schoetsel. 2> S...
Uit `De lagere vaktalen: Taal der bouwbedrijven` 1914 palen tot op den stuit inheien: tot zij niet verder kunnen.
Uit `De lagere vaktalen: Taal der smeden en koperslagers ` 1914 zie houvast.