stuiteren werkw. Uitspraak: [ 'stœytərə(n) ] Afbreekpatroon: stui·te·ren Vervoegingen: stuiterde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gestuiterd (volt.deelw.) herhaaldelijk op en neer of heen en weer (laten) stuiten Voorbeelden: 'Bij het centrifugeren staat de wasmachine te stuiteren' , 'een bal stuiteren' Synoniemen: stuiten Intens...
1) Basketbalterm 2) Bikkelen 3) Dribbelen 4) Knikkeren 5) Stuiten 6) Term uit de basketbalsport 7) Terugspringen 8) Veren 1) Stuiten 
knikkeren (toon de herkomst via de etymologiebank)
knikkeren