tikken werkw. Uitspraak: [ ˈtɪkə(n) ] Afbreekpatroon: tik·ken Vervoegingen: tikte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft getikt (volt.deelw.) 1) (het geluid van) tikken geven Voorbeelden: 'de regen tikt op het dak' , 'het horloge tikt' , 'op het raam tikken' , 'iemand op de schouder tikken' 2) schrijven door met je ...
1) Aangeven 2) Aankloppen 3) Een tik geven 4) Kaarten 5) Kaartspel 6) Kantoorwerk 7) Kloppen 8) Kort aanraken 9) Licht kloppen 10) Licht slaan 11) Licht treffen 12) Machineschrijven 13) Mechanisch schrijven 14) Raken 15) Schrijven met typemachine 16) Slaan 17) Treffen 18) Trommelen 19) Typen 20) Zacht kloppen 1) Aankloppen 2) Aanstoten 3) Aantikken 4) Haperen 5) Kloppen 6) Machineschrijven 7) Raken 8) Treffen 9) Typen 
zwak een kort geluid geven (toon de herkomst via de etymologiebank)
een of meer zachte klappen geven vb: ik tikte hem op de schouder
•"(overgankelijk)" een of meer keren een niet harde slag of klap geven. •"(overgankelijk)" typen.
kloppen
met drinkglazen klinken - Voorbeeld: ‘De feestfles werd ontstopt met een knal; ze tikten de roemers tegeneen en de pastoor sprak de heildronk uit’
kloppen
Uit `De lagere vaktalen: Diamantbewerking` 1914 't even op de schijf zetten van een steentje, om een zeer klein facetje te maken. het kolletje tikken: het op de juiste maat maken, als het te klein is geworden.
[Bargoens, boeventaal] op den kop tikken (bemachtigen).