toegeven werkw. Uitspraak: [ ˈtuxevə(n) ] Afbreekpatroon: toe·ge·ven Vervoegingen: gaf toe (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft toegegeven (volt.deelw.) 1) achteraf zeggen dat je iets niet goed hebt gedaan of je hebt vergist Voorbeelden: 'toegeven dat je de dingen niet goed hebt gepland' , 'iets ruiterlijk/volmondig toegeven'...
1) Afstand doen 2) Als waar erkennen 3) Beamen 4) Bekennen 5) Bezwijken 6) Bijdraaien 7) Botvieren 8) Buigen 9) Cederen 10) Concessie 11) Erkennen 12) Geen weerstand bieden 13) Goedvinden 14) Inschikken 15) Inwilligen 16) Inwilliging 17) Kleur bekennen 18) Krimpen 19) Lacheren 20) Meegeven 21) Opgeven 1) Bekennen 2) Betamen 3) Buigen 4) Bukken 5) Concederen 6) Erkennen 7) Goedvinden 8) Inschikken 9) Inwilligen 10) Opgeven 11) Schenken 12) Toeschrijven 13) Toestemmen 14) Vieren 15) Wijken 16) Zwichten 
het inzien en zeggen dat het zo is vb: ik geef toe dat ik heb gespijbeld Synoniem: erkennen Tegenstellingen: ontkennen tegenspreken loochenen
Iets toegeven betekent, dat je eerlijk zegt dat het zo is.
•toestaan •erkennen
zich inschikkelijk tonen, geen weerstand bieden