Let op: Spelling van 1858 trinitarius, Lat., een drieëenheidsbelijder; ook eene Roomsche monniksorde, die zich hoofdzakelijk onledig houdt met Christenen uit de Turksche slavernij te bevrijden. Triniteit, Lat., trinitus, Fr., trinité, Drieëenheid
Gevonden op
http://www.dbnl.org/tekst/weil004kuns01_01/
Geen exacte overeenkomst gevonden.