uitpikken werkw. Uitspraak: [ 'œytpɪkə(n) ] Afbreekpatroon: uit·pik·ken Vervoegingen: pikte uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgepikt (volt.deelw.) 1) met een snavel verwijderen Voorbeeld: 'Het kadaver lag er al een tijdje en de ogen waren eruitgepikt door de kraaien.' 2) (iets of iemand) herkennen en k...
1) Uitlezen 2) Kiezen 3) Kippen 4) Ziften 5) Uitzoeken 6) Uitkiezen 7) Selecteren 8) Schiften 9) Verkiezen 
verschijnen, te voorschijn komen - Voorbeeld: ‘En waarachtig, die eerste maartse zondag pikken de meisjes al uit’
ergens uit kiezen
iets wat aan een haak of soortgelijke constructie vastzit, loshalen. Zie ook uithaken .