uitroeien werkw. Uitspraak: [ 'œytrujə(n) ] Afbreekpatroon: uit·roei·en Vervoegingen: roeide uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgeroeid (volt.deelw.) definitief vernietigen Voorbeelden: 'ongedierte uitroeien' , 'een wespennest uitroeien' Synoniem: verdelgen Synoniemen: afwikkelen liquideren ontwortelen opheffen rooien solver...
1) Afmaken 2) Afwikkelen 3) Deracineren 4) Elimineren 5) Exstirperen 6) Extermineren 7) Extirperen 8) Liquideren 9) Moorden 10) Ombrengen 11) Ontwortelen 12) Opheffen 13) Rooien 14) Solveren 15) Uitdelgen 16) Uitgraven 17) Uitmoorden 18) Verdelgen 19) Vernietigen 20) Wegvagen 1) Afmaken 2) Afwikkelen 3) Extirperen 4) Het laatste exemplaar doden 5) Liquideren 6) Moorden 7) Ombrengen 8) Ontwortelen 9) Opheffen 10) Solveren 11) Tot het laatste exemplaar vernietigen 12) Uitdelgen 13) Uitmoorden 14) Verdelgen 15) Vernietigen 16) Wegvagen 
verdelgen, doen verdwijnen (toon de herkomst via de etymologiebank)
ervoor zorgen dat er niet één van overblijft vb: de Indische olifant wordt helemaal uitgeroeid
tot het laatste exemplaar verdelgen
tot het laatste exemplaar verdelgen
a> roeiend een haven, een kanaal, een gracht, e.d. uitvaren. b> een visnet met de roeiboot uitbrengen. Bijvoorbeeld bij de klepvlotvisserij de zalmzegen uitbrengen. Ook uitzetten genoemd.
Uit `De lagere vaktalen: De taal der hopkweekers` 1914 de hopmotten uit den grond kappen, om de hop die er stond te vernietigen.