uitschieten werkw. Uitspraak: [ 'œytsxitə(n) ] Afbreekpatroon: uit·schie·ten Vervoegingen: schoot uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is uitgeschoten (volt.deelw.) 1) onverwacht en onbeheerst een beweging maken Voorbeelden: 'Mijn tandenborstel schoot uit tegen mijn gehemelte; dat deed pijn.' , 'uitschieten met je pen' De wind ...
1) Botten 2) Onderuitgaan 3) Slippen 4) Spruiten 5) Spuiten 6) Uitglibberen 7) Uitglijden 8) Uitlopen 9) Uitschuiven 10) Uitspuiten 11) Uitvallen 12) Wegschieten 1) Glippen 2) Onderuitgaan 3) Ontvallen 4) Op agressieve wijze ontkiemen 5) Slippen 6) Snel uittrekken 7) Spruiten 8) Uitglibberen 9) Uitglijden 10) Uitschoppen 11) Uitschuiven 12) Uittrappen 13) Uitvallen 14) Wegschieten 
ervoor uittrekken, eraan besteden.
uitdr.: Voorbeeld: ‘in een lach uitschieten’: in de lach schieten - Voorbeeld: ‘De pastoor kwam vooruit; hij robbelde zijn kleed over de knieën, bezag de omstanders en schoot in een ronde lach uit’
1a> van de wind: plotseling in kracht toenemend. b> van de wind: plotseling ruimend. 2> LATEN UITSCHIETEN: vrij onbekende term voor vieren. 3a> een vistuig, een anker, volgboot, ballast en dergelijke overboord zetten. (Dus te water doen geraken.) Ook alleen schieten genoemd. b> het met de roeiboot uitbrengen van de zalmzegen, bij de kle...
Uit `De lagere vaktalen: De tabakbewerkerstaal` 1914 (minder bruikbare tabak) op zij leggen.
echt Nederlandsche handelswoorden (1914):schiften; de mindere soort eruit halen.