spruiten werkw. Uitspraak: [ 'sprœytə(n) ] Afbreekpatroon: sprui·ten Vervoegingen: sproot (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is gesproten (volt.deelw.) 1) (van een plant) uitlopers krijgen Voorbeeld: 'De plant begint te spruiten.' 2) als nageslacht voortkomen (uit iemand) Voorbeeld: 'in een stamboom een historisch...
1) Botten 2) Uitschieten 3) Kinderen 4) Scheuten 5) Afkomstig zijn 6) Stammen 7) Kool 8) Stekken 9) Groente 10) Schoten 11) Groente met vitamine C 12) Afstammen 13) Uitlopers krijgen 14) Landbouwgewas 15) Voortkomen 16) Uitlopen 17) Kleine kinderen 18) Ontspruiten 19) Ontluiken 20) Voortspruiten 21) Uitbotten 
spruiten of loten vormen; uitlopen uit een stam, stengel, wortel, zaad e.d. groeiend tevoorschijn komen; zich als spruit of uitloper ontwikkelen; als spruit opkomen; ontspruiten uitgroeien geboren worden uit; voortkomen uit het resultaat, het gevolg zijn van iets; uit iets voortkomen, voortvloeien, resulteren
loten vormen
Uit `De lagere vaktalen: De taal der hopkweekers` 1914 d' hop spruiten: ze bespuiten met een zeker vocht om 't ‘zwart’ te dooden. Zie spruitsel en zwart.
loten vormen (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [erga] "~ uit": voortkomen of voortvloeien uit.
loten vormen; (verouderd) voortspruiten, ontspruiten, spuiten