zich uitstrekken reflexief werkw. Uitspraak: [ 'œytstrɛkə(n) ] Afbreekpatroon: uit·strek·ken Vervoegingen: strekte zich uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft zich uitgestrekt (volt.deelw.) 1) een oppervlak of lengte innemen Voorbeelden: 'eindeloze graanvlakten die zich zuidwaarts uitstrekken tot aan het merengebied' , 'H...
1) Uitwaaieren 2) Uitsteken 3) Ophouden 4) Uithouden 5) Uitbreiden 6) Vergroten 7) Steken 8) Reiken 9) Rekken 10) Strekken 
een bepaalde oppervlakte in beslag nemen vb: hij strekte zich uit op de bank
voor zich uitsteken (van hand)