zich uitstrekken reflexief werkw. Uitspraak: [ 'œytstrɛkə(n) ] Afbreekpatroon: uit·strek·ken Vervoegingen: strekte zich uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft zich uitgestrekt (volt.deelw.) 1) een oppervlak of lengte innemen Voorbeelden: 'eindeloze graanvlakten die zich zuidwaarts uitstrekken tot aan het merengebied' , 'He...
1) Elargeren 2) Extenderen 3) Ophouden 4) Reiken 5) Rekken 6) Strekken 7) Uitbreiden 8) Uithouden 9) Uitrekken 10) Uitsteken 11) Vergroten 12) Verwijderen 1) Ophouden 2) Reiken 3) Rekken 4) Steken 5) Strekken 6) Uitbreiden 7) Uithouden 8) Uitsteken 9) Uitwaaieren 10) Vergroten 
een bepaalde oppervlakte in beslag nemen vb: hij strekte zich uit op de bank
voor zich uitsteken (van hand)