uitvaardigen werkw. Uitspraak: [ ˈœytfardəxə(n) ] Afbreekpatroon: uit·vaar·di·gen Vervoegingen: vaardigde uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgevaardigd (volt.deelw.) (een wet of besluit) officieel afkondigen Voorbeeld: 'een verbod uitvaardigen' Synoniemen: afkondigen decreteren verbreiden 
1) Bekendmaken 2) Uitschrijven 3) Verbreiden 4) Decreteren 5) Lanceren 6) Afkondigen 
afkondigen
Het verzenden van officiële of wettelijke stukken en documenten zoals bevelschriften, dagvaardigingen en vergunningen.
afkondigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
het als een bevel of voorschrift openbaar maken vb: de gemeente heeft deze regel uitgevaardigd
afkondigen