uitvaardigen werkw. Uitspraak: [ ˈœytfardəxə(n) ] Afbreekpatroon: uit·vaar·di·gen Vervoegingen: vaardigde uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgevaardigd (volt.deelw.) (een wet of besluit) officieel afkondigen Voorbeeld: 'een verbod uitvaardigen' Synoniemen: afkondigen decreteren verbreiden 
1) Bekendmaken 2) Uitschrijven 3) Verbreiden 4) Decreteren 5) Lanceren 6) Afkondigen 
het als een bevel of voorschrift openbaar maken vb: de gemeente heeft deze regel uitgevaardigd
afkondigen
afkondigen
Het verzenden van officiële of wettelijke stukken en documenten zoals bevelschriften, dagvaardigingen en vergunningen.
afkondigen (toon de herkomst via de etymologiebank)