uitwaaien werkw. Afbreekpatroon: uit·waai·en Verbuigingen: waaide uit<br>woei uit Vervoegingen: uitgewaaid (volt.deelw.) 1) door waaien doven 2) door de wind gedoofd worden Voorbeeld: 'Sy sprongh mijn strack op mijn Schoodt,<br />Hondtje sey sij laadt ons hupsen,(…)' 3) zich in de wind ont...
1) Door de wind gedoofd worden 2) Doven door de wind 3) Opfrissen aan zee 4) Uitdoven door wind 5) Wapperen 1) Ontplooien 2) Wapperen 
een zeil met de wind mee laten bewegen. Zie ook: uitgewaaid.