uitzitten werkw. Uitspraak: [ ˈœytsɪtə(n) ] Afbreekpatroon: uit·zit·ten Vervoegingen: zat uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgezeten (volt.deelw.) tot het einde toe blijven Voorbeelden: 'de hele rit uitzitten' , 'een gevangenisstraf uitzitten' Synoniemen: afzitten opknappen 2 definities...
1) Afzitten 2) Opknappen 3) Uitdoen 4) Volhouden 1) Afzitten 2) Opknappen 
er tot het einde toe blijven vb: Wieke heeft die saaie film toch helemaal uitgezeten
(van de zon, sterren, ...) schijnen, schitteren 1.laat in de herberg zitten (Te, VD 1) Voorbeeld: ‘Wat komt er van dat uitzitten tenzij al dat niet en deugt’