verzitten werkw. Uitspraak: [ vər'zɪtə(n) ] Afbreekpatroon: ver·zit·ten gaan verzitten (op een andere manier of plaats gaan zitten) 'even gaan verzitten als je stijf bent geworden door in dezelfde houding te zitten' 
anders gaan zitten; van houding veranderen of een beetje verschuiven tijdens het zitten Komt vaak voor in combinatie met gaan . zolang blijven zitten als nodig is; uitzitten als straf in de gevangenis uitzitten
1.zittende doorbrengen, in hechtenis een zekere tijd doorbrengen Voorbeeld: ‘Zijn tijd verzitten’ (Dorpslucht I 51) 2.uitdr.: Voorbeeld: ‘zijn kans verzitten’: de gunstige gelegenheid verzuimen (Te) Voorbeeld: ‘Ze hadden niets meer te verwachten of te vertrijfelen, zagen in dat hier hun kans verzeten was, - vroegen enke...
• [erga] anders gaan zitten.
van plaats veranderen; (verouderd) verzuimen, nalaten, laten voorbijgaan