de verankering zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: verankeringen 1) het verankeren 2) constructie waaraan of waarmee iets verankerd wordt of is 
Hiervan is sprake wanneer in een besluitvormingsproces teveel gewicht wordt gehecht aan de informatie die het vroegst in het proces beschikbare was, dit ten nadele van later ingekomen informatie.
Het vastzetten van een object in een privé of publieke omgeving. Vaak worden objecten vast gemaakt in de grond d.m.v. een verankering set.
Structuren waaraan de krachten worden ontleend voor het orthodontisch verplaatsen van gebitselementen en kaken.