verstikken werkw. Uitspraak: [ vər'stɪkə(n) ] Afbreekpatroon: ver·stik·ken Vervoegingen: verstikte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft, is verstikt (volt.deelw.) doodgaan of laten doodgaan door te weinig lucht Voorbeelden: 'een vader die zijn voortdurend huilende baby verstikt heeft met een kussen' , 'Als er niet snel iets gebeurt ...
1) Beklemmen 2) Benauwen 3) Drukken 4) Knellen 5) Nijpen 6) Overwoekeren 7) Smachten 8) Smoren 9) Stikken 10) Uitblussen 1) Dichtknijpen van de keel 2) Keel dichtknijpen 3) Moeilijk doorslikken 4) Overwoekeren 5) Smachten 6) Smoren 7) Stikken 8) Uitblussen 9) Uitdoven 10) Vergaan 11) Verkroppen 12) Versmoren 
zorgen dat hij geen adem meer kan krijgen vb: de overvaller heeft het slachtoffer verstikt
• [ov] doen stikken.
adem benemen, luchtwegen belemmeren
van hout, touw, zeildoek, en andere natuurlijke producten: door gebrek aan ventilatie, verrotten. Luchten en drogen waren belangrijke zaken, vooral aan boord van houten schepen.
Het verlagen van het zuurstofpercentage van de verbrandingslucht tot beneden de voor verbranding benodigde waarde. Toelichting: Dat percentage is enigszins afhankelijk van de brandbare stof, maar is globaal bij