de vervoeging zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: ver·voe·ging Verbuigingen: vervoegingen (meerv.) Verbuigingen: vervoeginkje (verkleinwoord) de verbuiging van een werkwoord Voorbeeld: 'De vervoeging van het werkwoord werd door alle leerlingen fout gedaan.' . 4 definities...
1) Conjugatie 2) Taalkundige term 1) Conjugatie 2) Verbuiging 
vormverandering van het werkwoord onder invloed van persoon, getal, tijd, wijs; conjugatie (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [taalkunde] de verbuiging van een werkwoord.
Onder vervoeging (of: conjugatie) worden de vormveranderingen verstaan bij werkwoorden, waarmee tijd (1), persoon (2), getal (3) en-of wijs (4) worden uitgedrukt:
de vormverandering die het werkwoord ondergaat onder invloed van persoon, getal, tijd en wijs
De werkwoordsvorm naar modus, tijd en persoon schikken Ook conjugatie genoemd