I voltrekken werkw. Uitspraak: [ vɔl'trɛkə(n) ] Afbreekpatroon: vol·trek·ken Vervoegingen: voltrok (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft voltrokken (volt.deelw.) (een besluit) uitvoeren Voorbeelden: 'Voordat het vonnis werd voltrokken, pleegde hij zelfmoord in zijn cel.' , 'De burgemeester zelf zal het huwelijk voltrekken.' II zich ...
1) Executeren 2) Doen plaats hebben 3) Oefenen 4) Verrichten 5) Naleven 6) Nakomen 7) Vervullen 8) Perfectioneren 9) Perfecteren 10) Ten uitvoer brengen 11) Consummeren 12) Uitvoeren 
volvoeren
uitvoeren (toon de herkomst via de etymologiebank)
wat zich afspeelt vb: er voltrok zich een ramp Synoniemen: gebeuren plaatsvinden voorvallen geschieden passeren plaatshebben
• [ov] ten uitvoer brengen. • [refl] "zich ~": gebeuren •tweede betekenisomschrijving. •enz.