waaien werkw. Uitspraak: [ 'wajə(n) ] Afbreekpatroon: waai·en Vervoegingen: waaide, woei (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gewaaid (volt.deelw.) (van de wind) bewegen Voorbeeld: 'Het waait hard.' Synoniemen: hard waaien stormen stuiven Spreekwoorden en zegswijzen • Pluimen in de wind waaien (=Iets doen...
1) Vlagen 2) Tochten 3) Het bewegen van de lucht 4) Wapperen 5) Wind veroorzaken 6) Stormen 7) Blazen 8) Blazen van de wind 9) Stuiven 
uitdr.: Voorbeeld: ‘er tegen waaien’: berispt worden, betrapt en gestraft worden (DB) - Voorbeeld: ‘Dat blauw papken was een gevaarlijk goedje, erg
blazen (van wind)
Let op: Spelling van 1914 sur. Zie CACAO, blz. 189.
blazen van de wind (toon de herkomst via de etymologiebank)
blazen, lucht verplaatsen vb: het waait: de bladeren vallen van de bomen
• [onpr] [meteorologie] het plaatsvinden van een sterke luchtstroming ten gevolge van drukverschillen in de atmosfeer.
blazen (van wind)
Waaien is wind, storm. [basiswoordenlijst groep 4]