wandelen werkw. Uitspraak: [ 'wɑndələ(n) ] Afbreekpatroon: wan·de·len Vervoegingen: wandelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gewandeld (volt.deelw.) langzaam lopen voor je plezier, bijvoorbeeld in de natuur Voorbeeld: 'Ik ga even een eindje wandelen.' Synoniem: een wandeling maken iemand wandelen sturen (zeggen dat iemand moet ...
1) Aankuieren 2) Buitenactiviteit 3) Drentelen 4) Een wandeling maken 5) Flaneren 6) Kachelen 7) Kuieren 8) Lichaamsbeweging 9) Lichaamsoefening 10) Lopen 11) Op zijn gemak lopen 12) Promeneren 13) Rondslenteren 14) Rustig lopen 15) Slenteren 16) Sport 17) Stappen 18) Struinen 19) Tippelen 20) Verkeren 1) Drentelen 2) Flaneren 3) Kachelen 4) Kuieren 5) Lopen 6) Omstappen 7) Promeneren 8) Rondlopen 9) Rondslenteren 10) Rondwandelen 11) Slenteren 12) Spatsieren 13) Stappen 14) Tippelen 15) Verkeren 16) Voortbewegen 
rustig lopen (toon de herkomst via de etymologiebank)
lopen voor je ontspanning vb: de toeristen wandelden door de stad
• [erga] gericht een wandeling maken. • [inerg] ongericht een wandeling maken.
[Vergeten woorden] (zw. -de), verwandelen 1) anders maken, veranderen
lopen
lopen
Het reizen te voet in gematigd tempo, zich met stappen voortbewegend, waarbij de voeten om beurten worden verplaatst zodat er zich altijd één voet op de grond bevindt bij tweevoetige voortbeweging en twee of meerdere voeten bij viervoetige voortbeweging.