wuiven werkw. Uitspraak: [ ˈwœyvə(n) ] Afbreekpatroon: wui·ven Vervoegingen: wuifde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gewuifd (volt.deelw.) 1) heen en weer buigen, vooral door de wind Voorbeeld: 'De bladeren van de palmboom wuiven in de wind.' Synoniem: zwaaien 2) je hand heen en weer bewegen als groet Voor...
1) Bonjouren 2) Groet 3) Groeten 4) Heen en weer bewegen 5) Heen en weer zwenken 6) Zwaaien 7) Zwaaien om te groeten 1) Groeten 2) Wenken 3) Zwaaien 
Let op: Spelling van 1858 met den hoed zwaaijen
zwaaien (toon de herkomst via de etymologiebank)
groeten door je arm op te steken en heen en weer te bewegen vb: de koningin wuifde naar het volk Synoniem: zwaaien
•een groet brengen door met de handen te zwaaien. •heen en weer buigen, zwenken.
zwaaien