zegenen werkw. Uitspraak: [ ˈzexənə(n) ] Afbreekpatroon: ze·ge·nen Vervoegingen: zegende (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gezegend (volt.deelw.) de zegen geven Voorbeeld: 'De vader zegende zijn kinderen voor hun vertrek.' gezegend zijn met een goede gezondheid (in het gelukkige bezit zijn van een goede gezondheid) Synoniemen: be...
1) Als gewijd prijzen 2) Begenadigen 3) Begiftigen 4) Begunstigen 5) Benedijden 6) Benedijen 7) Consacreren 8) Heil 9) Heiligen 10) Inwijden 11) Inzegenen 12) Loven 13) Religieuze handeling 14) Voorspoed 15) Wijden 16) Wijding 17) Zaligheid 18) Zalven 19) Zegen 20) Zegening 1) Begenadigen 2) Begiftigen 3) Begunstigen 4) Benedijen 5) Consacreren 6) Heil 7) Heiligen 8) Inwijden 9) Loven 10) Opschepen 11) Prijzen 12) Voorspoed 13) Wijden 14) Wijding 15) Zaligheid 16) Zegening 
Gods gunst en bescherming overbrengen; begunstigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
de gunst van God over iemand afroepen vb: de priester gaat nu de gelovigen zegenen
•de zegen geven.
de zegen geven
in: Voorbeeld: ‘te zegenen gaan’: zich laten zegenen met een relikwie (Te) - Voorbeeld: ‘Aan de offerande werd Alberts aandacht gewekt door de opstappende parochianen die te zegenen gingen’
Het inwijden of heiligen met een heilige rite; ook het bidden om God`s gunsten voor iemand.