zeiken werkw. Uitspraak: [ ˈzɛikə(n) ] Afbreekpatroon: zei·ken Vervoegingen: zeikte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gezeikt/gezeken (volt.deelw.) 1) klagend praten over iets Voorbeeld: 'Zit niet zo te zeiken, maar doe er wat aan!' Synoniemen: : zeuren, zeveren 2) plassen Synoniemen: : pissen, piesen het ...
1) Aarzelen 2) Dralen 3) Drentelen 4) Klieren 5) Griepen 6) Druilen 7) Hannesen 8) Treuzelen 9) Urineren 10) Etteren 11) Teuten 12) Piesen 13) Pissen 14) Talmen 15) Plassen 16) Zeuren 17) Zaniken 18) Treiteren 
plassen
plassen (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Bargoens, boeventaal] wateren.