zeiken werkw. Uitspraak: [ ˈzɛikə(n) ] Afbreekpatroon: zei·ken Vervoegingen: zeikte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gezeikt/gezeken (volt.deelw.) 1) klagend praten over iets Voorbeeld: 'Zit niet zo te zeiken, maar doe er wat aan!' Synoniemen: : zeuren, zeveren 2) plassen Synoniemen: : pissen, piesen het z...
1) Aarzelen 2) Dralen 3) Drentelen 4) Druilen 5) Etteren 6) Griepen 7) Hannesen 8) Klieren 9) Piesen 10) Pissen 11) Plassen 12) Talmen 13) Teuten 14) Treiteren 15) Treuzelen 16) Urineren 17) Zaniken 18) Zeuren 
plassen (toon de herkomst via de etymologiebank)
plassen
[Bargoens, boeventaal] wateren.