afbitchen werkw. Afbreekpatroon: 'af - bit - chen Herkomst: «Engels Vervoegingen: bitchte af (verl.tijd ) Vervoegingen: afgebitcht (volt.deelw.) iemand iets toesnauwen Voorbeeld: 'het bescheiden meisje was het zat om altijd door haar cheffin te worden afgebitcht' ...