afvuren werkw. Uitspraak: [ 'ɑfyrə(n) ] Afbreekpatroon: af·vu·ren Vervoegingen: vuurde af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft afgevuurd (volt.deelw.) met een wapen wegschieten Voorbeeld: 'een kogel afvuren' vragen op iemand afvuren (iemand veel vragen stellen) 'al je vragen afvuren op het panel deskundigen' Synoniemen: afschieten l...
1) Schieten 2) Wegschieten 3) Vuren 4) Lanceren 5) Uiten 6) Doen ontvlammen 7) Losbranden 8) Afschieten 9) Doen ontbranden 10) Werpen 
ermee schieten vb: hij heeft het pistool afgevuurd
Afvuren is schoten lossen. [basiswoordenlijst groep 6]
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Afvuren``] geschut of draagbare wapenen