de alfastraling zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: alfastralingen een vorm van radioactiviteit die bestaat uit 4 He-kernen 
1) Straling 
[natuurkunde scheikunde en sterrenkunde] Relatief zware, positief geladen deeltjes die door sommige radioactieve kernen worden uitgezonden. Een alfadeeltje bestaat uit twee protonen gebonden aan twee neutronen (zie ook bèta- en gammastraling) en is identiek aan de kern van een heliumatoom. Alfastraling heeft, door de relati...
Straling waarbij alfadeeltjes worden uitgezonden.
Ioniserende straling bestaande uit alfadeeltjes of heliumkernen. Hun penetratie is zeer gering doch zij ioniseren wel bijzonder krachtig.
'Alfastraling' is een van de meest voorkomende vormen van ioniserende straling, bestaande uit alfadeeltjes. Alfastraling ontstaat in het α-vervalproces van een radio-isotoop, waarin een atoomkern een 4He-kern uitzendt.