I allomorf bijv.naamw. in een andere vorm II de allomorf zelfst.naamw. Verbuigingen: allomorfen elk van de verschillende vormen van een morfeem 
1) Taalkundige term 2) Vervormde klank 3) Slechte klank 
Een 'allomorf' is in de morfologie (taalkunde) een vormvariant van een morfeem. Allomorfie kan zowel voorkomen bij gebonden morfemen (woorddelen die niet als zelfstandig woord kunnen voorkomen; over het algemeen zijn dit affixen) als bij vrije morfemen (woorddelen die wel als zelfstandig woord kunnen voorkomen).
De extrafonologische varianten van woorden of morfemen. 
vervormd door invloed uit de omgeving (toon de herkomst via de etymologiebank)