beloken bijv.naamw. Verbuigingen: belokener Verbuigingen: belokenst 1) aan het zicht onttrokken 2) een bedroefde indruk makend 
1) Gesloten 
droefgeestig , betrokken, somber - Voorbeeld: ‘Als moeder of Lieveke onverwachts bijkwamen, deed Fiel teken, dan zwegen ze gelijk vermoord en hun beloken wezen bekwam een ernstige uitdrukking’
gesloten, verborgen , meestal in de uitdrukking beloken Pasen. (toon de herkomst via de etymologiebank)