beluisteren werkw. Uitspraak: [ bəˈlœystərə(n) ] Afbreekpatroon: be·luis·te·ren Vervoegingen: beluisterde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beluisterd (volt.deelw.) met je oren waarnemen Voorbeeld: 'Het hele optreden kunt u op de radio beluisteren.' Synoniemen: : luisteren naar, horen iets beluisteren in iemands woorden (dat ...
1) Luisteren naar 2) Naar iets specifieks luisteren 3) Uitluisteren 4) Luisteren 5) Luisterend onderzoeken 6) Opvange 7) Toehoren 8) Toeluisteren 9) Aanhoren 10) Horen 11) Afluisteren 12) Met het gehoor waarnemen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Beluisteren``] Zie Mijnenoorlog
iets waarnemen met je oren vb: ik beluisterde toch een teleurstelling bij hem
• [ov] aandachtig naar iets luisteren.