beschieten werkw. Uitspraak: [ bəˈsxitə(n) ] Afbreekpatroon: be·schie·ten Vervoegingen: beschoot (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beschoten (volt.deelw.) schieten op Voorbeeld: 'De soldaten in de loopgraaf werden urenlang beschoten.' Synoniemen: afstraffing beschieting bestoken bombardement bombarderen 
1) Betimmeren 2) Bestoken 3) Bekogelen 4) Bekleden 5) Bombardement 6) Bombarderen 7) Kanonneren 8) Afstraffing 9) Met planken bekleden 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Beschieten``] Eene plaats, een troep B., ze met geschut- of geweervuur bestoken
Uit `De lagere vaktalen: Timmermanstaal` 1914 met planken beschieten.
schieten op
1> het aanbrengen van een wegering of binnenbetimmering . Ook betimmeren genoemd. Zie ook wegkleden . 2> het plaatsen van een houten schot in het ruim. Zie bij afschieten .
Beschieten is bekleden van een dak, muur e.d. met planken. Een onbeschoten dak is een dak dat onder de dakbedekking van bijvoorbeeld pannen, geen planken of platen heeft (zie foto). Vooral vlieringen , schuren en garages werden en worden soms nog wel onbeschoten gelaten. Door isolatie is de ruimte onder een onbeschoten dak comfortabel te maken. Ove...