het bijvoeglijk naamwoord zelfst.naamw. Verbuigingen: bijvoeglijke naamwoorden Verbuigingen: bijvoeglijk naamwoordje een woordsoort die wordt gebruikt om een eigenschap of hoedanigheid van een zelfstandig naamwoord te benoemen 
1) Naamwoord 
Een bijvoeglijk naamwoord zegt iets over een zelfstandig naamwoord. Het geeft een eigenschap aan, bijvoorbeeld oude in het oude huis. Als je meer eigenschappen van een zelfstandig naamwoord wilt aangeven, kun je de bijvoeglijke naamwoorden achter elkaar zetten.
woord dat bijzonderheden geeft over een zelfstandig naamwoord een hoge boom - diamantharde boorkop
Een 'bijvoeglijk naamwoord' of 'adjectief' is een woordsoort in de taalkundige benoeming. Een bijvoeglijk naamwoord kan in een zin op twee manieren gebruikt worden: attributief en niet-attributief.
• [grammatica] een woordsoort die wordt gebruikt om een eigenschap of hoedanigheid van een zelfstandig naamwoord te benoemen.
Een bijvoeglijk naamwoord (of: adjectief) noemt een eigenschap of toestand van een door een zelfstandig naamwoord uitgedrukte zelfstandigheid. Een bijvoeglijk naamwoord kan als bijvoeglijke bepaling aan een zelfstandig naamwoord voorafgaan:
woord dat een eigenschap van een zelfstandigheid aanduidt