[Vergeten woorden] (st. blieuw, heeft geblaaien) blazen [= Gronings blaaien, Engels blow, ~ blazen, blaad ‘adem, geest, leven’, mogelijk ~ bloed]
blaken, laaien, schitteren - Voorbeeld: ‘Middelerwijl, stond Louis, de jonge boerenzoon, bij 't volk op 't blaaiende zonneveld waar ze in de beten heulden’