de cluniacenzer zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: clu·ni·a·cen·zer Verbuigingen: cluniacenzers (meerv.) 1) een katholieke monnikenorde, gesticht in Cluny te Frankrijk rond het jaar 1000. De Cluniacenzer Orde was één van de rijkste in heel Europa. 2) een monnik die behoorde tot de kloosterorde der cluniacenzers.
Gevonden op
https://www.woorden.org/woord/cluniacenzer
monnik van de congregatie van Cluny (toon de herkomst via de etymologiebank)
Gevonden op
http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/cluniacenzer
Een christelijke kloosterorde die voortkwam uit de hervormingen binnen de benedictijnse orde in de 10de en 11de eeuw. De orde is vernoemd naar de stad Cluny in Bourgondië, de locatie van de beroemde abdij met dezelfde naam die in 910 werd gesticht door hertog Willem de Vrome van Aquitanië. De nieuwe orde herstelde de strenge naleving van de kloos...
Gevonden op
https://www.ksart.nl/term/cluniacenzer
Geen exacte overeenkomst gevonden.
