de connector zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: con·nec·tor Verbuigingen: connectors (meerv.) Verbuigingen: connectortje (verkleinwoord) 1) verbindingsstuk (stekker, contrastekker) die een elektrische verbinding tot stand brengt tussen vele adertjes (die ook weer los genomen kan worden) 2) verbindingsstuk om onderdelen...
1) Pokerterm 2) Schuifje 3) Stekkerverbinding 4) Tekststructuur 5) Verbindingsstuk 6) Woordsoort 1) Verbindingsmiddel 
Stekker waarmee een randapparaat wordt aangesloten Zie ook: randapparaat
Een connector is een losneembare verbinding op het uiteinde van een leiding. Vele soorten connectoren voor glasvezelverbindingen bestaan om reinigingsredenen uit twee connectordelen en een nauwkeurige geleidehuls (doorgaans ferrule genoemd). Dit noemt men het pen-huls-pen-principe.
Stekker voor het aansluiten van bijvoorbeeld de coaxkabel op het aansluitpunt. 
(Stekker van een kabel die een ingang (female) en uitgang (male) kan zijn.)
- Aansluitplug.