de dashond zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: das·hond Verbuigingen: dashonden (meerv.) Verbuigingen: dashondje (verkleinwoord) een hondensoort, klein, met lang lijf en korte poten, die speciaal gefokt wordt voor de jacht op dassen Voorbeeld: 'Hij heeft thuis een dashond.' . Synoniemen: tekkel 4 definities...
1) Aardhond 2) Hond voor de jacht 3) Hondachtige 4) Hondenras 5) Hondensoort 6) Is dat huisdier gestrikt? 7) Jachthond 8) Taks 9) Teckel 10) Zoogdier 1) Taks 2) Teckel 3) Terriër 
teckel (toon de herkomst via de etymologiebank)
hond met een langggerekt lichaam en korte poten, die vooral wordt gehouden als gezelschapshond, maar oorspronkelijk als jachthond dienst deed; teckel
• [dierkunde] een hondensoort die speciaal gefokt wordt voor de jacht op dassen.
hondensoort
Hondenrassen Jagers ontdekten algauw het talent van deze honden om in dassen- en vossenholen te kruipen. Omdat de teckel (ook dashond of takshond) van nature een moedige en gepassioneerde jachthond is, vervulde hij deze taak met tomeloze inzet. De teckel heeft zijn zeer scherpe neus geërfd van o.a. de Brak en de terriër. D...