(isocolon of distributio) Term uit de poëtica (poëtica-1) voor de herhaling van een gelijk aantal zinsdelen (colon) van gelijke omvang in eenzelfde syntactische structuur binnen een samengestelde zin (periodus-1) of versregel. Dit levert vaak antithese of parallellisme op.
Zie isocolon[2] Etym: Lat. verdeling, indeling. - Retorisch procédé waarbij in een betoog of verhaal een aantal punten opgesomd wordt en waarvan die punten dan achtereenvolgens worden uitgewerkt. - Zo lezen we bijv. aan het begin van Fieldings Tom Jones (1749) in zijn 'Introduction to the Work, or Bill of Fare to the Feast': - we shall ...