dooddoen werkw. Uitspraak: [ 'dodun ] Afbreekpatroon: dood·doen Vervoegingen: deed dood (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft doodgedaan (volt.deelw.) het leven beëindigen van Voorbeeld: 'Ongedierte mag je zonder genade dooddoen!' Synoniem: doden 1 definitie...
1) Doden 2) Doodmaken 
doodmaken, doden - Voorbeeld: ‘Horieneke toonde hem een hazebeentje en vertelde nu van die schone witte konijnen die zij gister had zien dooddoen’