doorklieven werkw. Uitspraak: [ dorˈklivə(n) ] Afbreekpatroon: door·klie·ven Verbuigingen: doorkliefde Verbuigingen: heeft doorkliefd tijdelijk scheiden van lucht of water Voorbeelden: 'het schip doorklieft de golven' , 'bliksem doorkliefde de donkere lucht' Synoniemen: doorhakken doorhouwen klieven kloven 1 definitie...
1) Beploegen 2) Doorhakken 3) Doorhouwen 4) In tweeën delen 5) Kloven 6) Ploegen 7) Splijten 1) Doorhakken 2) Doorhouwen 3) Klieven 4) Kloven 5) Ploegen 6) Splijten