de elektrode zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: elektroden elektrodes Verbuigingen: elektrodetje een stuk materiaal dat alleen elektronische geleiding kent en dat dient om een stroom door een eletrolyt of een vacuüm te voeren 
1) Metalen plaatje ter geleiding van elektrische stroom 2) Uiteinde van een stroomgeleider 3) Deel van een microfoon 4) Lasstaaf 5) Stroomgeleider 6) Lasmetaal 7) Stroomgever 8) Kathode 9) Lasbaget 10) Plaat die in een elektroliet gezet is 11) Anode 
Een elektrische geleider die functioneert als fysiek transportmiddel van stroom.
pool van elektrische keten (toon de herkomst via de etymologiebank)
Een 'elektrode' is een geleider die gebruikt wordt om contact te maken met een niet-metalen deel van een circuit of met een deel van het elektrisch circuit dat niet als vast onderdeel van dat circuit gedacht wordt. Zo worden elektroden gebruikt om een meetapparaat te verbinden met de te meten schakeling of met het hoofd van een patiënt voor het ma...
Def.: metalen toeleiding voor de elektrische stroom in een vloeistof of gas
geleider van elektrische stroom in elektrolyten en gassen
Engelse vertaling: electrode
stroomgever, pool van een elektrisch element.
een geleider waarmee een elektrische stimulatie wordt toegediend of waarmee het elektrisch vermogen wordt vastgelegd.