flemen werkw. Uitspraak: [ 'flemə(n) ] Afbreekpatroon: fle·men Vervoegingen: fleemde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gefleemd (volt.deelw.) complimenten maken die niet per se gemeend zijn Voorbeeld: 'Om haar zin te krijgen zat ze haar vader te flemen.' Synoniemen: : vleien, slijmen Synoniemen: flikflooien 
1) Naar de mond praten 2) Zoete broodjes bakken 3) Pluimstrijken 4) Mooi praten 5) Vleitaal spreken 6) Vleiend spreken 7) Strooplikken 8) Vleien 9) Mooipraten 10) Slijmen 11) Aanhalen 12) Liefkozen 13) Flikflooien 14) Fletsen 15) Lemmen 16) Vrijen 
Het paard steekt zijn neus omhoog en trekt zijn bovenlip op. Vooral hengsten doen dit als ze een merrie ontdekt hebben.
iemand vleiend toespreken, met de bedoeling hem of haar tot iets te overhalen of om hem of haar gunstig te stemmen op vleierige toon zeggen
vleien
vleiend spreken (toon de herkomst via de etymologiebank)
overdreven lief tegen iemand doen vb: je hoeft niet zo te flemen, je krijgt toch niets! Synoniem: flikflooien
'Flemen' bij verschillende diersoorten is een bepaalde manier van ruiken, waarbij het dier zijn bovenlip omkrult, en vaak ook zijn nek uitstrekt.