de heugel zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: heugels 1) getande platte staaf waarop d.m.v. een tandrad iets verplaatst kan worden 2) werktuig dat in vroeger eeuwen bij het koken werd gebruikt om ketels of potten op te hangen boven het open vuur in een schouw, haardhaal 
1) Cremaillère 2) Schoorsteenhaal 3) Hogel 4) Haal in de schoorsteen 5) Haal 6) Ketelhaak 
Uit `De lagere vaktalen: Taal der Loodgieters, zinkbewerkers en gasfitters` 1914 haal, ijzeren haak met ketting, waaraan de ketel boven 't vuur hangt.
ketelhaak in schouw (toon de herkomst via de etymologiebank)
In zaagmolens, getand ijzer aan de zaagslee waardoor deze wordt voortbewogen.