het hok zelfst.naamw. Uitspraak: [ hɔk ] Verbuigingen: hokken (meerv.) kleine ruimte om dieren in op te sluiten of om dingen in te bewaren Voorbeelden: 'konijnen in een hok in de tuin hebben' , 'kippenhok' , 'fietsenhok' , 'berghok' Synoniemen: berghok dierenverblijfplaats hokje hut hutje kot Spreekwoorden en zegswijzen • Getelde scha...
1) Aantal 2) Afgeschoten ruimte 3) Afgesloten ruimte 4) Arrestantenhok 5) Behuizing van dieren 6) Behuizing van vee 7) Benauwde ruimte 8) Berghok 9) Berging 10) Bergplaats 11) Bergruimte 12) Bewaarplaats 13) Bundel garven 14) Cel 15) Deel van een boerderij 16) Dierentehuis 17) Dierenverblijf 18) Dierenverblijfplaats 1) Berging 2) Bergplaats 3) Cel 4) Dierenverblijfplaats 5) Hondenverblijf 6) Hut 7) Hutje 8) Kooi 9) Kot 10) Krot 11) Nor 12) Ren 13) Schot 14) Schuilplaats 15) Schuur 16) Schuurtje 
aantal schoven (toon de herkomst via de etymologiebank)
ruimte waarin je dingen opbergt, of waar je dieren houdt vb: hij timmerde een hok voor de konijnen
Het aantal holle ruimtes (hokken) waarin een vruchtbeginsel is opgedeeld door tussenschotten. (Eenhokkig = zonder tussenschotten). Alternatieven: hokken hokje hokjes 1- hokkig 2- hokkig 5- hokkig eenhokkig eenhokkige tweehokkig tweehokkige driehokkige driehokkig vijfhokkig vijfhokkige meerhokkig
•bep. dierenverblijf.
bergruimte, afgeperkte ruimte
bergruimte
[Soldatentaal, 1914] door beschotten afgesloten gedeelte der slaapzaal hoogstens voor twaalf personen.
Kleine aparte huisjes waarin arme mensen of arbeiders wonen, of zoals gebruikt voor kleine dieren of opslag